Tweede is geen eerste… en als je tweede wordt, dan promoveer je niet. En als je dan het jaar erop weer tweede wordt, dan promoveer je weer niet. Die eerste plek zou toch ook haalbaar moeten zijn? Ja, dat is gebleken, maar niet zonder gedegen voorbereiding.
Die begon al ver voor het begin van de competitie met het zoeken naar versterking. Maar waar vind je een goede dame die zelf nog geen team heeft? Hoewel we in eerste instantie voornamelijk binnen TCH aan het scouten waren, was daar ineens Isabelle Garcia, half Frans, half Peruaans, lid bij Verburch. Aan de mannen gevraagd om deze speelsterkte 4 te verleiden om ons team te komen versterken. Niemand kan de charmes van de heren van mix 2 weerstaan en daarmee was het vrouwelijk deel van het team compleet. Met het stoppen van een van de mannen wilden we er ook nog graag een heer bij. Die zijn minder lastig te vinden op de club. Omdat zondag heren 1 zou stoppen en zus heel graag met broer in het team wilde spelen, werd Paul Gregoire gevraagd om bij het team te komen. Daarmee was de eerste stap gezet en konden we ons inschrijven voor de voorjaarscompetitie 2012: Simone van Paassen, Isabelle Garcia, Nicole Gregoire ©, Dave Debets, Marc Boon en Paul Gregoire.
Stap 2 was training, iedere woensdagavond, weer of geen weer, stipt om 18.45 uur (voor Paul 19.05 uur). Trainen ging lekker, maar net voor het begin van de competitie kwam tegenvaller nummer 1: Marc kreeg last van zijn hamstring en zou 6 - 8 weken uitgeschakeld zijn. Dan kan de captain aan het werk: Ok team, voor welke data hebben we invallers nodig? Ik kan 14 april niet, ik ook niet, ik ook niet, ik ook niet, o en ik ook niet. Heb je zes mensen, is iedereen tegelijk verhinderd. Aan de tegenstander gevraagd om de speeldag naar voren te verplaatsen, maar dat was voor hen niet mogelijk. Dankzij Rokus Kester, Vincent ten Have, Dianne van der Knaap en Nadine ten Have hebben we toch nog een team kunnen laten spelen. Omdat deze speeldag na een bittere strijd met 4-1 verloren werd, wisten we dat we niet veel meer punten konden laten liggen als we kampioen wilden worden. Met een rijtje 5-0 winst, kwamen we steeds dichter bij de eerste plek.
De laatste speeldag was uit tegen Obvius in Delft, altijd lastig. Met allebei 23 punten ging het erom. Vele mails zijn binnen het team heen en weer gegaan om de sterkste opstelling te bepalen. Omdat Dave verhinderd was, hadden we Rokus gevraagd om ons te helpen om minimaal 3 punten binnen te halen. Na de singels stond het 1-1 en hadden we nog 3 kansen om 2 partijen te winnen. De mix werd gewonnen, nog 1 punt, twee wedstrijden te gaan. Van sommige potten weet je van te voren al dat je die zal binnenhalen, maar als de dames dan binnen no time met 3-0 achterkomen, dan worden de zenuwen van de captain wel tot het uiterste getest. Koelbloedig draaide TCH de partij om naar 6-3 6-1. KAMPIOEN! En belangrijker, eindelijk de lang gewenste promotie naar de tweede klasse.
Team en alle invallers bedankt voor het gezellige seizoen!
Nicole aka Moeder eend
