Omdat ik in mijn werkzame leven mij minder hoef in te spannen, ben ik in de gelegenheid om op dinsdagmiddag om 15.00 uur een balletje te slaan op de onofficiële heren racket trekken. De belangstelling neemt als de temperatuur stijgt toe en worden er 4 tot 5 banen door ons benut. Uiteraard volgens het standaard afschrijf wat ons natuurlijk niet altijd uit komt.

Op dinsdagmiddag 27 mei sloeg het noodlot toe. Een schitterende bal van de tegenpartij schoot langs mij heen terwijl ik dacht deze te kunnen terug slaan door eerst naar achteren te lopen. Terwijl ik dat deed, struikelde ik over mijn eigen benen en viel naar achteren. Helaas ging dat wat ongelukkig want de val was opgevangen door mijn linker arm alleen dat kon mijn pols niet hebben en brak. Daar zit je dan op de baan naar je knik in je pols te kijken. De breuk zag er slecht uit en de oplossing is om zo vlug mogelijk naar het ziekenhuis te Delft te gaan. Gelukkig werd ik op de baan goed opgevangen door Ria de Vette die mij goed op ving met raad en daad. Omdat Leny niet bereikbaar was, heeft Pim van Kleef mij direct weg gebracht. De volgende dag ging de telefoon en veel dinsdag spelers toonden  belangstelling en dat helpt bij de genezing,, want voorlopig kreeg ik in het ziekenhuis gips om mijn pols met de mededeling kom over 6 weken maar terug.

Elk nadeel heeft een voordeel zegt Johan Cruyff altijd, dus ook in mijn geval want dan krijg je ziekenbezoek van Corry Flaton.. Zij kwam gauw langs met een heerlijke doos chocolade. Het is erg fijn dat onze vereniging op deze wijze belangstelling toont.

In middels is het gips er af en wordt het bezoeken van de fysiotherapeut en dan hopelijk weer gauw tennissen.

Mijn standaard opmerking komt nu heel goed van pas dus ”bedankt voor de belangstelling” en tot ziens op de baan.

Berry Hendriks